Ondervoeding patienten in kaart gebracht

Heeft U dat nu ook?
De vraag of de uitslag van een onderzoek niet al van te voren bekend had kunnen zijn?
Ik heb dat gevoel vaak wel en heel vaak is het geen (voor)gevoel, maar een bevestiging van wat ik (en menige Nederlander)al wist.
Het is bekend dat vragenlijsten, zoals hier ook weer gebruikt, samengesteld worden vanuit het Wereldbeeld van de onderzoeker die deze lijsten opstelt. De vragensteller / waarnemer vraagt eigenlijk “naar de (of zijn) bekende” weg.
Bij enkele (grote) bedrijven die het aandurfden hebben wij bijvoorbeeld de klanttevredenheidsonderzoeksvragenlijsten (lekker woord he?)vervangen door drie vragen: Wat vond U positief aan het product / de service? Wat vond U negatief aan het product / de service? Kunt u aangeven welke verbeteringen kunnen worden ingevoerd? Als je de verkregen antwoorden koppelt aan directe acties bleken er binnen drie maanden geen ontevreden klanten meer te zijn. Grappig toch?
Laten wij een gokje wagen over de uitslag van het bovenstaande onderzoek, zoals gemeld in de Volkskrant.
Ongeveer 25% is ondervoed (kan meer zijn als de populatie van het onderzoek voor een groot deel boven de 60 jaar is); 30% heeft overgewicht (kan je nog steeds “ondervoed” zijn); 45 % heeft een normaal gewicht binnen een marge van 10% overgewicht en 10% ondergewicht (kijk uit voor de “hardlopers”).
Het laatste nadeel van dit soort onderzoek: De grafieken worden statistisch gemaakt van de meting van vele mensen: De vraag blijft of de individuele mens afwijkend is als hij niet past in de grafiek.
Dus: Kijk individueel naar de (brede) kenmerken van de mens en vel dan een oordeel.
Wel lastig voor onderzoekers!