Genetwerkt organiseren van ….. bacteriën en …..kankercellen?

Mijn vriend heeft longkanker.
Een trage vorm, carcinoid, maar kanker. Hij is aan zijn longen geopereerd in Duitsland, omdat Nederland het niet wilde of kon, met succes. Daarna heeft men de levertumoren aangevallen door de bloedtoevoer te blokkeren.
De eerste keer een succes: de tumor was dood, maar …… twee nieuwe tumoren.
De tweede keer weer een succesvolle blokkade: tumor dood, maar ….. andere tumoren actiever.
Het ziekenhuis gaf het op.

Wij hadden een discussie hierover en ik zei: ” zou het niet kunnen zijn dat de tumoren een genetwerkte organisatie hebben? Zoals ‘Al Quaida”.  
Een cel vernietigd, een nieuwe cel ontstaat. Cellen vernietigd, andere cellen worden sterker. Dan moeten die cellen wel met elkaar communiceren, toch? Hij besloot tot een algemene aanval: chemotherapie.
Hij kreeg een Intake, werd onderzocht en mocht aan de pilot meedoen.
Voor aanvang stonden de tumoren stil!!!!

Volgens Bruce Lipton(celbioloog) sturen je overtuigingen je gedrag en het DNA van de cellen, dus zou het kunnen dat de cellen wisten wat hen te wachten stond. Maar dat is toch te zacht, te esoterisch etc.
Ik ontdek steeds meer coïncidentie en nu ook weer.
Zomaar uit de blind (nee, hoor, ik ben erop geabonneerd) kreeg ik van TED een link naar een onderzoekster die had ontdekt dat bacteriën met elkaar communiceren, volgens haar via chemie, volgens mij via energie (eigenwijze donder).
Kijk er eens naar en een nieuwe wereld gaat voor je open. Zeker als je de consequenties doorvertaalt. De link naar Bonnie Bassier is: http://www.ted.com/index.php/talks/bonnie_bassler_on_how_bacteria_communicate.html en let dan op termen als ” collective behaviour e.d.”.
Mijn vriend heeft even respijt en ik hoop dat de kankercellen gehoord, gezien, gevoeld hebben dat als zij beslissen gezamenlijk de aanval in te zetten ze ook gezamenlijk zullen worden aangevallen.
Maar:

Klussen naast de dood
De dood naast mij
Verdomd
Vermomd
Niet zo groot
Wel dichtbij

Niet van mij
Wel bevriend
Onverdiend
Gaat niet opzij

Een vraag om hulp
Net te zwaar
Klein gebaar
Dood in zijn schulp

Een scheve loop
Stiekem wat hoop
Vermoeide tred
Wat lang in bed

Ik kan het nog
En blij ermee
Maar ja ook “toch”
Niet met zijn twee

Pluk nu de dag
En geniet
Want ach
De dood, die zie je niet.