Een penseelstreek: een kwal van een Aap !

Japanse wetenschappers hebben een gen gemanipuleerd bij penseelaapjes waardoor ze gaan gloeien.
Dit gen komt uit een lichtgevende kwal vandaan.
Dat gen wordt ook nog doorgegeven aan het nageslacht van deze apen.

Het moet niet gekker worden.
Stel je voor dat je straks elkaar gloeiend tegen gaat komen.

Dan zijn wij echt kwallen voor elkaar.

Mogelijk door mijn leeftijd, maar mogelijk ook door mijn ervaring met de medisch wereld heb ik gemengde gevoelens bij deze research.
Genetische manipulatie is belangrijk om ziekten te onderzoeken als Parkinson, ALS e.a.
Tot voor kort werd dat vooral met muizen gedaan. Niet zolang geleden is echter ontdekt dat muizen qua DNA veel verder van ons afstaan dan wij dachten; slechts 75% van hun DNA is aan ons gelijk. Muizenissen dus.

Wij hebben de aap nodig om onderzoek naar ziekten bij de mens te doen, maar of je die vind door ze te laten gloeien vraag ik mij af.

Dat is dan ook mijn andere gevoel: gaan wij niet te ver? Wie controleert en beheerst al deze genetische manipulatie? Hoe zit dat ethisch in elkaar?

In 1968 waarschuwde Rattray Taylor in zijn boek ” De Biologische Tijdbom” al voor de risico’s van dit soort onderzoeken en de science fiction die hij toen beschreef komt langzaam uit.
In 2022 kregen in de USA 2 hersendode mensen een genetisch gemanipuleerd hart geïmplanteerd.

Dat beangstigt mij ook.

Is dat angst voor het nieuwe en onbekende?
Of is het reëel en angst als waarschuwing dat wij als mens ook onze beperkingen moeten leren accepteren?

Wat mag het kosten om het leven zo ver op te rekken? Wat is de balans tussen deze experimenten en de miljoenen mensen die sterven door hongersnood?

Misschien zit ik er wel gloeiend naast.

Ik puzzel wel verder.