Ik geniet

Het is alweer lang geleden dat ik wat schreef.

De behoefte blijft en wordt ook wel versterkt door een periode van herstel van kanker.

Ik wilde boeken schrijven over “Opvoeden bestaat niet, leren wel”, “De Apotheker” (een cirkel van kanker naar kanker), “(O-h)pa, hoe zie jij dat nu?.

Ik ontdekte dat iedereen tegenwoordig wil schrijven en dat er zelfs al over deze thema’s gepubliceerd is. Ook dat mijn omgeving wat gemengd reageerde op mijn plannen; misschien schrijf ik niet lekker?

Met stoma en kankervrij ben je blij.

Toch is dat niet zo simpel. Ook nu blijven er vragen over: Waarom ik? Waarom geloof je het niet altijd? Toch angst voor onderzoek terwijl het veiligheid betekent?

Weg met de Illusie dat gezond voeden en leven, balans en meditatie, stressmanagement rechtstreeks betekent: een langer leven en geen ernstige ziektes krijgen zoals kanker. Een ongeluk zit in een klein hoekje, dus die zie je sowieso te laat.

Waarom kijk ik niet fundamenteel anders naar het leven, de mens, de aarde? Waarom erger ik mij nog steeds aan machtsmisbruik, verwaarlozing van milieu en de aarde, egoïsme, gebrek aan “heb uw naaste lief gelijk uzelf” en te veel gerichtheid op de eigen wereld en belangen?

Ik lijk niet veranderd. Wel heb ik een steilere leercurve gekregen als het gaat om genieten:

Met de dag wordt het Beter.

Om in deze tijd bij te blijven heb ik een Google nest mini versiert bij een stapel koffie cupjes van Nespresso.

Commanderen is niet echt mijn stijl, maar s’ochtends opstaan en zeggen: “He, Google, Spotify, the Beatles” geeft mij een mooie start van de dag. Kopje koffie erbij nadat mijn grootste hond, Athos, zijn ochtend aanloop en sprong op het bed heeft gemaakt. Knuffelen met hem komt op de tweede plaats, maar is heel fijn. Dat bedoel ik dus.

Vanochtend weer de Beatles en eigenlijk nu pas werd ik verrast. Ik ben een early adapter zoals dat tegenwoordig moet heten; wij spraken vroeger over “een vroege liefhebber”.

Ik was 15 jaar. Tot mijn grote verbazing luisterde ik naar een nummer dat ik nooit echt geweldig vond, “HELP” (Lennon) en kon de tekst herhalen, maar ……. NU luisterde ik echt naar de tekst en werd mij bewust wat voor boodschap er in zit. Och je, weer een boodschap. Ik bedoel gewoon een herkenning van een worsteling die ik (mogelijk jij ook) heb gekend.

Laten wij de tekst (sorry lyrics) er even bij halen of om te luisteren: https://www.youtube.com/watch?v=2Q_ZzBGPdqE
Help, I need somebody
Help, not just anybody
Help, you know I need someone, help

When I was younger, so much younger than today
I never needed anybody’s help in any way
But now these days are gone, I’m not so self assured
Now I find I’ve changed my mind and opened up the doors

Help me if you can, I’m feeling down
And I do appreciate you being round
Help me get my feet back on the ground
Won’t you please, please help me

And now my life has changed in oh so many ways
My independence seems to vanish in the haze
But every now and then I feel so insecure
I know that I just need you like I’ve never done before

Help me if you can, I’m feeling down
And I do appreciate you being round
Help me get my feet back on the ground
Won’t you please, please help me

When I was younger, so much younger than today
I never needed anybody’s help in any way
But now these days are gone, I’m not so self assured
Now I find I’ve changed my mind and opened up the doors

Help me if you can, I’m feeling down
And I do appreciate you being round
Help me get my feet back on the ground
Won’t you please, please help me, help me, help me, oh

Zij waren heel jong en beschreven/ zongen dit.
Had ik als ik de tekst bewust had binnen laten komen geluisterd? Meer hulp gevraagd? Minder worsteling gekend?
Of is het een tekst / boodschap die niet binnenkomt of zelfs niet binnen moet komen om je eigen pad te leren volgen?
Is het ook een les dat adviezen en delen van ervaring een uiterst betrekkelijke zinvolle uitwisseling is?

Moet niet iedereen zijn eigen weg leren, volgen en ervaren? Wordt je dan pas wijs?
Op dit moment vind ik het toch ook een beetje energieverlies.
Vandaar de behoefte aan het boek dat er niet komt: “(O-h)pa, hoe zie jij dat nu?

Ik heb er vrede mee en geniet.