Mag ik nog wel Afrikaantjes kopen?

Het lijkt wel een hele trend of mentale verandering (???) om ons taalgebruik aan te passen en bepaalde uitdrukkingen, woorden en verbale gewoonten te verbieden.

Wij mogen geen negers meer zoenen en ze opeten, laat staan een moorkop verorberen. Het gerecht heet nu gelukkig nietsnut en dan is hij / zij (gender neutraal) toch veel lekkerder.

Maar wij eten toch wel heel discriminerend en aan het netjes eten moet ik toch wennen. Wat nu met mijn zigeunersaus en zigeunerschnitzel? Met mijn Jodenkoeken? En als ik geniet van een Afrikaantje in de tuin voel ik mij heel erg schuldig: ik heb hem / haar gekocht en geniet ervan!! Vooral de vele kleuren en dat past wel bij de naam, want de Afrikanen die ik heb ontmoet in Tanzania en Zambia waren zeer kleurrijk.

Maar om mijn schuldgevoel te minderen zoek ik op wat men over de plant Afrikaan vertelt:

• Er zijn vele tientallen soorten die van nature voorkomen in de warmere streken van Midden-Amerika en vooral in Mexico. Niet Afrika dus??
• De soort is bij veel dieren niet geliefd vanwege smaak en geur. Oef dan toch maar een andere naam.
• Afrikaantjes hebben matig voedselrijke grond nodig en veel zon. Sorry maar dat klopt weer wel. Wij in het Westen hebben daar wel goed voor gezorgd.
• De plant doodt aaltjes en houdt insecten uit de buurt, wat haar in de volksmond ook de bijnaam “stinkertje” heeft opgeleverd. Nou zeg, deze naam wil ik helemaal niet.

Ik raak ook in de war van blanke vla. Mag ik die eten of geef ik hem eerst een andere naam zodat ik onschuldig verder kan smakken.

En dan mag ik ook niet meer zeggen: Flikker op met dat gezeur. Want het is en geen gezeur en opflikkeren mag ik niet zeggen en kaarsen mogen het niet doen. En van de trap mag ik ook niet flikkeren, want dat doet fysiek en mentaal nu zeer.

Over de schuldvraag van dit hele gedoe kunnen wij zelfs de zwarte piet niet meer iemand in de maag schuiven en ook niet meer gebruiken bij het Sinterklaas ritueel. Of wij het zwarte Pietenspel mogen spelen weet ik eigenlijk ook niet. Het is wel zo dat de zwarte Piet hier de schoppenboer is. Dat mag dan toch wel?

Mijn verwarring blijft maar bestaan. Is het dan semantiek?

Is het betekenisgeving die verandert?

Is het een echte mentale verandering in de maatschappij, waarbij de mentaliteitsverandering zorgt voor irritatie over benoemingen?

Dan zou ik dat ook moeten ervaren, toch? Meer respect voor elkaar, meer altruïsme, meer voor elkaar overhebben, meer ontwikkelingswerk, meer gelijkheid in behandeling en beloning, meer gelijkheid in inkomens etc.

Kritisch als ik ben en dat ook vaak duidelijk maak geeft mij het risico een kankeraar of kankerpit te worden genoemd.

Dat doet even zeer omdat ik kanker heb gehad, maar ik lig van die woorden(!!!!) niet wakker.

Ik hoop maar op een mentaliteitsverandering.