Het was een revolver
Tegen mijn slaap gezet
Een klein straaltje bloed
Meer was het niet
Het zwijgen was angstaanjagend
Niets zeggend echter niet
De eerste click was heel erg luid
De knal ontbrak, geluk gehad
Ondertussen weinig te vertellen
Contact was eerst beperkt
Wat er zou gebeuren onbekend
Alle mogelijkheden kwamen langs
Ik ben gemarteld
Het kostte een orgaan
Veel weefsel ook verdwenen
En niets leverde het gelukkig op
Snel genezen van de wonden
Wat rest werkt goed
Maar…. Weer een click
De knal ontbrak, geluk gehad
Het contact liep stroef
Ik hoopte op Stockholm
Als mijn syndroom
De houder van het wapen was gewisseld
Meer informatie ging heen en weer
De houder was niet te zien
De stem wisselde
De controle van de boeien strak
Mijn angsten en gedachten
Mijn scenario’s en kansen
Zoveel heb ik er nooit gehad
Zoveel gaven geen enkele uitweg
Nog een keer door de molen
Niet speciaal voor mij
Maar…. Weer een click
De knal ontbrak, geluk gehad
Een stem klonk duidelijk
Vol begrip en ook wat antwoorden
De deur ging open naar de vrijheid
Hij: “er zaten geen kogels in”
Veel plezier nog.
Laat wat van je horen
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.