Het was een revolverTegen mijn slaap gezetEen klein straaltje bloedMeer was het niet Het zwijgen was angstaanjagendNiets zeggend echter nietDe eerste click was heel erg luidDe knal ontbrak, geluk gehad Ondertussen weinig te vertellenContact was eerst beperktWat er zou gebeuren onbekendAlle mogelijkheden kwamen langs Ik ben gemarteldHet kostte een orgaanVeel weefsel ook verdwenenEn niets leverde het gelukkig op Snel genezen van de wondenWat rest werkt goedMaar…. Weer een clickDe knal ontbrak, geluk gehad Het contact liep stroefIk hoopte op StockholmAls mijn syndroomDe houder van het wapen was gewisseld Meer informatie ging heen en weerDe houder was niet te zienDe stem wisseldeDe controle van de boeien strak Mijn angsten en gedachtenMijn scenario’s en kansenZoveel heb ik er nooit gehadZoveel gaven geen enkele uitweg Nog een keer door de molenNiet speciaal voor mijMaar…. Weer een clickDe knal ontbrak, geluk gehad Een stem klonk duidelijkVol begrip en ook wat antwoordenDe deur ging open naar de vrijheidHij: “er zaten geen kogels in” Veel plezier nog.